W zasadzie proces tworzenia własnego otuliniaka jest dość prosty. Zanim jednak zabierzemy się do tworzenia swojego ukochanego narzędzia mordu musimy mieć pewne niezbędne materiały.

PyTkowe otuliniaki spełniają pewien standard trochę odbiegający od broni np. Gumieniec. My wolimy gdy broń jest nieco cięższa, ponieważ staramy się bardziej ćwiczyć szermierkę historyczną niż LARPową. Jak każdy zapewne wie, waga otuliniaka zależy głównie od jego rdzenia. U nas przyjął się sztyl do grabi (oczywiście można też kupić kij od miotły albo rurkę PCV 3/4 cala). [Sztyl] Jest to wałek, który można kupić w Castoramie a czasem WęgloBudzie za mniej więcej 4 zł. Taki wałek od samego początku ma około 1,40 m długości a średnicę około 25 mm. O ile się nie mylę zrobiony jest z sosny. Do takiego wałka kupujemy otuline 22 mm ale ogólnie najlepiej samemu przypasować. Otulina na sztyl powinna wchodzić z dużymi problemami, tak by rozcięcie na otulinie się rozszerzało. Gdy już wybierzemy otulinę należy kupić z zapasem dwie rurki (jedna ma 2 m), cena nie powinna przekraczać 2 zł za rurkę w wyżej wymienionych sklepach. Co dalej... Szukamy teraz taśmy izolacyjnej czarnej lub szarej (ceny są różne od 0,85 zł do nawet 2 zł za rolkę), standardowe rolki są dosyć wąskie ale powinny nam wystarczyć 2 góra 3 sztuki. Dobrze jest też zaopatrzyć się w nożyk do papieru (1 zł). Ostatnią rzeczą jaką kupujemy jest taśma pakownicza przezroczysta (około 2,50 zł). Jeśli ktoś chce mieć ładniejszy kształt ostrza to może jeszcze kupić butapren.

Gdy już mamy wszystkie rzeczy najlepiej jak udamy się do jakiegoś pokoju gdzie możemy stworzyć swoją broń (będzie to trwało bez użycia kleju jakieś półtorej godziny). Rozłóżmy to co zakupiliśmy i zastanówmy się jaką broń chcemy zrobić. Ja opiszę jak zrobić miecz jednoręczny obusieczny (bez użycia kleju). W takim przypadku należy uciąć sztyl do długości około 90 cm (ale ważne jest by uciąć tę końcówkę która się zwęża a nie tą owalną). Gdy już przycięliśmy nasz rdzeń możemy teraz zająć się modelowaniem rękojeści (ten etap nie jest obowiązkowy lecz zmiana uchwytu z owalnego na bardziej płaski zapewni wam komfort trzymania i pewny chwyt). Wyznaczamy długość rękojeści ja w swoim mieczu mam 14 cm, ważnym jest jednak by zostawić ze 2 cm końcówki tak by później nałożyć tam otulinową głowicę. Modelowanie jest dosyć proste, bierzemy taśmę izolacyjną i przyklejamy paski o długości naszej rękojeści wzdłuż kija po jego obu przeciwległych stronach. Robimy to tak długo aż uznamy, że ostrze nam się odpowiednio spłaszczyło po czym owijamy całość taśmą izolacyjną. Efekt przedstawiony jest na rysunku poniżej.



Kolejnym krokiem jest stworzenie naszej ochrony ręki potocznie zwanej jelcem. W PyTach są dwa sposoby na ten element broni. Pierwszy wygląda następująco. Ucinamy kawałek rurki otuliny (Długość wybieramy sami, (w moim starym mieczu jest to 16 cm) a później dziurawimy go na środku. Następnie tniemy identyczny kawałek otuliny, rozcinamy ją wzdłuż a później wkładamy w nią pierwszy kawałek, wszystko razem znowu dziurawimy i nakładamy na rdzeń. Dzięki temu mamy już coś co wygląda jak krzyż. Drugi sposób ogranicza się tylko do jednej rurki z otuliny, później trzeba jednak obwinąć ją większą ilością taśmy izolacyjnej. Gdy już mamy nałożony jelec to na ostrze nakładamy pierwszą warstwę otuliny. Można ją rozciąć po połowie wtedy łatwiej będzie nam ją nałożyć na kij. Otulina powinna być tak dobrana aby wchodziła na kij z dużymi kłopotami ale się nie rozrywała (przypominam, że każda otulina ma rozcięcie na całej swej długości, jeśli to rozcięcie zrobi się widoczne a nie pęknie przy nasadzaniu otuliny to znaczy, że wszystko jest w jak najlepszym porządku). Ważnym jest aby pierwsza warstwa otuliny była dłuższa o przynajmniej 4-5 cm od rdzenia (powstałe w wyniku tego wolne miejsce zapełniamy ścinkami otuliny). Efekt naszych działań możemy zobaczyć na rysunku poniżej.



Do rękojeści dodajemy głowicę z otuliny (wypełniamy ją ścinkami otuliny), nakładamy ją w miejsce, które wcześniej zostawiliśmy do tego celu, wygląd takiej rękojeści przedstawia poniższy rysunek.



Teraz kolej na przygotowanie sobie kolejnej warstwy otuliny. Bierzemy wolną rurkę otuliny i przykładamy do naszego ostrza odmierzamy jeszcze z 15 cm więcej i ucinamy. Później taką rurkę przycinamy wzdłuż na pół i jedną z tych połówek skracamy o jakieś 12 cm (tak, że gdy przyłożymy obie te warstwy po przeciwległych stronach miecza czyli ostrzach, dłuższa cześć po zawinięciu się na sztychu będzie łączyła się z krótszą). Mniej więcej dodatkową warstwę prezentują poniższe rysunki.





Ostrze oklejamy taśmą pakowniczą przezroczystą prawie po sam sztych (ważnym jest by nie oklejać zbyt mocno, najlepiej robić to tak by otulina się nie zbijała). Ja oklejam go nawet dwa razy. Sztych, jelec i głowicę obklejamy taśmą izolacyjną, możemy jeszcze z taśmy izolacyjnej zrobić zbroczę (ten długi pasek taśmy izolacyjnej wzdłuż płazu klingi) i mamy w zasadzie gotowego otuliniaka (rysunek poniżej).


Oczywiście są różne rodzaje broni więc zachęcam do eksperymentowania, tak czy siak broń musi być bezpieczna i wyżej wymieniony przykład z całą pewnością taki jest. Należy jednak pamiętać, że taką bronią także można wyrządzić komuś krzywdę więc w walce trzeba zachować pewien umiar. Mam nadzieje, że nie zanudziłem was i dobrnęliście do końca tego artykułu, pewnie na przyszłych LARPach będziemy się chwalić swoimi broniami, aż się łezka w oku kręci.

oryginalny artykuł: http://sbf.org.pl/kb.php?mode=article&k=15